جلسه دفاعیه رساله دکتری خانم فاطمه رحیمی
| تاریخ ارسال: 1401/11/24 |
دفاعیه دکتری در دانشکده شیمی
خانم فاطمه رحیمی دانشجوی دکتری شیمی، در تاریخ ۱۴۰۱/۱۱/۲۵ از رساله دکتری خود تحت عنوان "طراحی و ساخت حسگرهای نوری برپایه نانومواد فلورسنت و نانوذرات طلای اصلاح شده جهت اندازه‌گیری آلایندههای زیست‌محیطی" با راهنمایی جناب آقای دکتر منصور انبیاء دفاع خواهد کرد.
استاد راهنمای اول: دکتر منصور انبیاء
هیأت داوران: دکتر افسانه ملاحسینی - دکتر علی غفاری‌نژاد - دکتر محمدرضا هرمزی‌نژاد - دکتر عمران مرادلو
این جلسه ساعت ۱۴ روز سه‌شنبه مورخ ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ در دانشکده مهندسی شیمی (کلاس ۱۳۰)، برگزار خواهد شد.
چکیده:
امروزه کاربرد نانوحسگرها به دلیل توانایی بالای آنها در اندازه‌گیری یک یا چند آلاینده در غلظت‌های پایین به منظور پایش آلایندههای زیست‌محیطی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. برهمین اساس، در این پژوهش پنج نانوحسگر مختلف جهت تشخیص برخی از آلایندههای زیست‌محیطی طراحی شدند. در بخش اول، یک حسگر فلورسانس بر پایه نقاط کوانتومی سرب سولفید پوشش داده شده با متیونین برای اندازه‌گیری یونهای As۳+ طراحی شد. حضور As۳+، منجر به تجمع و نهایتا خاموشی فلورسانس نقاط کوانتومی گردید. تحت شرایط بهینه، گستره خطی روش ۲-۱۳/۰ میکرومولار و حد تشخیص ۰۴۶/۰ میکرومولار به دست آمد. در بخش دوم، یک حسگر فلورسانس خاموش- روشن بر پایه نقاط سیلیکونی اصلاح شده با آسپاراژین جهت اندازه‌گیری یونهای Hg۲+ و سیانید طراحی شد. در حضور Hg۲+، نشر فلورسانس نقاط سیلیکونی کاهش یافت و در ادامه با افزودن یونهای CN−، بازیابی شد. پاسخ حسگر برای Hg۲+ در گستره غلظتی ۱۰-۲/۰ میکرومولار و برای CN− در گستره غلظتی ۲۵-۵/۰ میکرومولار خطی بود. به علاوه، حد تشخیص حسگر نیز برای یونهای Hg۲+ و سیانید، به ترتیب ۰۵۳/۰ و ۴۶/۰ میکرومولار به دست آمد. در بخش سوم، یک حسگر فلورسانس نسبت‌سنجی از طریق برهمکنش الکترواستاتیک بین نقاط سیلیکونی و نقاط کوانتومی نقره سولفید به منظور اندازه‌گیری یونهای CN− طراحی شد. حضور سیانید باعث ناپایداری نقاط کوانتومی نقره سولفید و کاهش نشر فلورسانس آن گردید. تحت شرایط بهینه، گستره خطی روش میکرومولار ۱۵-۲/۰ و حد تشخیص ۰۵۶/۰ میکرومولار به دست آمد. در بخش چهارم، یک حسگر فلورسانس نسبت‌سنجی بر پایه نقاط سیلیکونی، سوبسترای اورتوفنیل دی آمین (OPD) و نانوصفحات MnO۲ جهت اندازه‌گیری سولفید طراحی شد. در این سیستم تشخیصی، نانوصفحات MnO۲ دو نقش متفاوت داشتند، از یک سو، خاموش کننده فلورسانس نقاط سیلیکونی بودند. از سوی دیگر، OPD را به شکل اکسیدی آن (OPDox) که دارای نشر فلورسانس قوی است، تبدیل کردند. در حضور سولفید، نشر فلورسانس OPDox خاموش و در مقابل نشر نقاط سیلیکونی بازیابی شد. تحت شرایط بهینه، گستره خطی روش ۲۰-۲ میکرومولار و حد تشخیص ۳۱/۰ میکرومولار به دست آمد. در بخش پنجم، یک حسگر رنگ‌سنجی مبتنی بر تلفن هوشمند با استفاده از نانوذرات طلای اصلاح شده با هیستیدین و آسپاراژین برای اندازه‌گیری یونهای Hg۲+ طراحی شد. تحت شرایط بهینه، یک رابطه خطی بین غلظت Hg۲+ و پاسخ رنگ‌سنجی حسگر در گستره غلظتی ۲۰-۳/۰ میکرومولار مشاهده شد و حد تشخیص ۰۹/۰ میکرومولار به دست آمد.
استاد راهنمای اول: دکتر منصور انبیاء
هیأت داوران: دکتر افسانه ملاحسینی - دکتر علی غفاری‌نژاد - دکتر محمدرضا هرمزی‌نژاد - دکتر عمران مرادلو
این جلسه ساعت ۱۴ روز سه‌شنبه مورخ ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ در دانشکده مهندسی شیمی (کلاس ۱۳۰)، برگزار خواهد شد.
چکیده:
امروزه کاربرد نانوحسگرها به دلیل توانایی بالای آنها در اندازه‌گیری یک یا چند آلاینده در غلظت‌های پایین به منظور پایش آلایندههای زیست‌محیطی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. برهمین اساس، در این پژوهش پنج نانوحسگر مختلف جهت تشخیص برخی از آلایندههای زیست‌محیطی طراحی شدند. در بخش اول، یک حسگر فلورسانس بر پایه نقاط کوانتومی سرب سولفید پوشش داده شده با متیونین برای اندازه‌گیری یونهای As۳+ طراحی شد. حضور As۳+، منجر به تجمع و نهایتا خاموشی فلورسانس نقاط کوانتومی گردید. تحت شرایط بهینه، گستره خطی روش ۲-۱۳/۰ میکرومولار و حد تشخیص ۰۴۶/۰ میکرومولار به دست آمد. در بخش دوم، یک حسگر فلورسانس خاموش- روشن بر پایه نقاط سیلیکونی اصلاح شده با آسپاراژین جهت اندازه‌گیری یونهای Hg۲+ و سیانید طراحی شد. در حضور Hg۲+، نشر فلورسانس نقاط سیلیکونی کاهش یافت و در ادامه با افزودن یونهای CN−، بازیابی شد. پاسخ حسگر برای Hg۲+ در گستره غلظتی ۱۰-۲/۰ میکرومولار و برای CN− در گستره غلظتی ۲۵-۵/۰ میکرومولار خطی بود. به علاوه، حد تشخیص حسگر نیز برای یونهای Hg۲+ و سیانید، به ترتیب ۰۵۳/۰ و ۴۶/۰ میکرومولار به دست آمد. در بخش سوم، یک حسگر فلورسانس نسبت‌سنجی از طریق برهمکنش الکترواستاتیک بین نقاط سیلیکونی و نقاط کوانتومی نقره سولفید به منظور اندازه‌گیری یونهای CN− طراحی شد. حضور سیانید باعث ناپایداری نقاط کوانتومی نقره سولفید و کاهش نشر فلورسانس آن گردید. تحت شرایط بهینه، گستره خطی روش میکرومولار ۱۵-۲/۰ و حد تشخیص ۰۵۶/۰ میکرومولار به دست آمد. در بخش چهارم، یک حسگر فلورسانس نسبت‌سنجی بر پایه نقاط سیلیکونی، سوبسترای اورتوفنیل دی آمین (OPD) و نانوصفحات MnO۲ جهت اندازه‌گیری سولفید طراحی شد. در این سیستم تشخیصی، نانوصفحات MnO۲ دو نقش متفاوت داشتند، از یک سو، خاموش کننده فلورسانس نقاط سیلیکونی بودند. از سوی دیگر، OPD را به شکل اکسیدی آن (OPDox) که دارای نشر فلورسانس قوی است، تبدیل کردند. در حضور سولفید، نشر فلورسانس OPDox خاموش و در مقابل نشر نقاط سیلیکونی بازیابی شد. تحت شرایط بهینه، گستره خطی روش ۲۰-۲ میکرومولار و حد تشخیص ۳۱/۰ میکرومولار به دست آمد. در بخش پنجم، یک حسگر رنگ‌سنجی مبتنی بر تلفن هوشمند با استفاده از نانوذرات طلای اصلاح شده با هیستیدین و آسپاراژین برای اندازه‌گیری یونهای Hg۲+ طراحی شد. تحت شرایط بهینه، یک رابطه خطی بین غلظت Hg۲+ و پاسخ رنگ‌سنجی حسگر در گستره غلظتی ۲۰-۳/۰ میکرومولار مشاهده شد و حد تشخیص ۰۹/۰ میکرومولار به دست آمد.
دفعات مشاهده: 1517 بار |
دفعات چاپ: 282 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر
